ما باید تخیلات چه کسی را مصرف کنیم؟ کلام خدا را کنار بگذاریم و تخیلات یکی مثل خودم را مصرف کنم؟ نمی گویم زندگی را یک وقت به خانواده تنگ کنید و تلویزیون را خاموش کنید، بعضی برنامه های تلویزیون شاید مفید باشد اما باور کنید اگر 24ساعته برنامه معرفتی برای خودتان بریزید، فرصت کم می آورید و حتی فرصت نمی کنید واجب ترین برنامه های تلویزیون که اخبار است را نگاه کنید!

-- برخی سریال های ماه رمضان، برای کسانی خوب است که فقط به این وسیله سبک زندگی شان در ماه مبارک تغییر می کند. سریال به چه درد شما می خورد؟ ماه رمضان حیف است وقت برای سریال بگذاریم. من هیچ وقت هب دوستان صداوسیما نمی گویم سریال پخش نکنید، برخی جز از طریق سریال روزی شان را دریافت نمی کنند، آن ها مثل شما نیستند که در مجالس معنوی شرکت کنند و بهره ببرند، از خواندن قرآن لذت ببرند و ...

-- ما باید تخیلات چه کسی را مصرف کنیم؟ کلام خدا را کنار بگذاریم و تخیلات یکی مثل خودم را مصرف کنم؟ نمی گویم زندگی را یک وقت به خانواده تنگ کنید و تلویزیون را خاموش کنید، بعضی برنامه های تلویزیون شاید مفید باشد اما باور کنید اگر 24ساعته برنامه معرفتی برای خودتان بریزید، فرصت کم می آورید و حتی فرصت نمی کنید واجب ترین برنامه های تلویزیون که اخبار است را نگاه کنید!

-- تلویزیون حد وسطی از جامعه را پوشش داده است. ماهواره ای های حرفه ای از آن طرف جذب تلویزون نمی شوند، از این طرف هم باید کسانی باشند که به خاطر هیئت و مسجد و مجالس معنوی جذب تلویزون نشوند.

-- پای تلویزوین که نمی شود روضه رفت، باید رفت هیئت، باید در جمع هزاران نفری افراد نورانی که به خاطر خدا یک جا جمع شده اند حاضر شد. در بیابان تنها هم بروید مناجات کنید، حال خوشی هم داشته باشید، نور نیست، نیت های نورانی به این افراد نور بخشیده است. حالا که شب های ماه رمضان می شود غرق نور شد، آیا بنشینیم پای تلویزیون؟

-- سریال را می گذاریم برای بعد که خواستیم سرگرم شویم. ماه رمضان باید کار کرد. اگر حال دعا نداشتیم،  می نشینیم در جلسه دعا فکر می کنیم، زور نمی زنیم گریه کنیم، می گویند اگر حال داشتی به جلسه دعا برو، نه خیر! اگر حال داشتیم گریه می کنیم، نداشتیم می نیشینیم فکر می کنیم.

-- جلسه موفق دعا با جلسه موفق روضه فرق می کند. در جلسه روضه گریه می کنند، ضجه می زنند، ولی جلسه دعا و قرآن آن طور نیست. ما جلسات قرآن درست و حسابی هم به اندازه کافی نداریم.

-- پیامبر گرامی اسلام آمده بودند و بین جوانان انصار ایستاده بودند، به آن ها فرمودند من آیات آخر سوره زمر را می خوانم هرکدام از شما گریه کرد، به او قول بهشت می دهم. قبول کردند و رسول خدا ایات را خواند و همه گریه کردند جز یک نفر. آن یک نفر گفت یا رسول الله گریه ام نمی آید. حضرت فرمودند دوباره می خوانم اگر گریه ات نیامد خودت را به گریه بزن و حس گریه بگیر. آن جوان بعد از آنکه دوباره آیات خوانده شد، گفت یا رسول الله گریه نکردم اما خودم را به گریه زدم و تباکی کردم. حضرت فرمود بهشت بر تو هم واجب شد.

-- مردم بنا ندارند در جلسات قرآن گریه کنند. امیدوارم بتوانیم در ماه رمضان جلسات قرآنی تشکیل بدهیم که یک نفر قاری بیاید و قرآن بخواند و مردم گریه کنند.

-- در زمان جنگ جلساتی در تهران جمعه شب ها داشتیم که خیلی از افراد آن شهید شدند. در آن جلسه ما حرف هایی زده بودیم که بچه ها می آمدند پای رحل قرآن تا گریه کنند. «سید علی اکبر»ی در آن جلسات بود که من را خیلی دوست داشت و در وصیت نامه اش اسم مرا آورده بود و به بقیه سفارش مرا کرده بود. یک بار دم در هیئت او را دیدم و از جبهه هم آمده بود و به علت علاقه زیاد فی مابین می خواستم با او خوش و بشی کنم که گفت ببخشید و رفتیم در جلسه ای 20 نفر پای رحل نشسته بودند و خودشان قرآن می خواندند. او می دانست که وقتی آدم قرآن را می شنود، ایمانش اضافه می شود و می تواند با آن اشک بریزد. ایشان اولین گریه کن پای رحل قرآن بود. بعد از شهادتش این ویژگی خود را داد به شهیدی به اسم «سید مصطفی» و همینطور این ویژگی به ارث می رسید. ما عادتمان شده بود و وقتی می دیدیم کسی گریه می کند می گفتیم ای بابا! این هم می خواهد شهید بشود!؟

-- در برخی مجالس می بینیم افرادی که حاضر شده اند از خیلی چیزها و از سریال ها و ... بگذرند و بیایند هیئت، به خاطر پری معده بخار از سرشان بلند می شود! بدترین چیز برای عبادت پری معده است. می شود کم کم و در فواصل غذا خورد. غذای زیاد و پرحجم خوردن هم چیزی به بدن نمی رساند.

-- گرسنگی آدم را زیبا می کند. آیت الله بهجت(ره) ببینید چقدر زیباست؟ اکثرا چیزی نمی خوردند. از آقازاده شان پرسیدم و گفتند اکثرا ایشان روزی یکی دو بار یک ذره نان در چای می زندند و می خوردند. می گفت هفته آخر تقریبا آیت الله بهجت چیزی نخوردند. در روایات هست که اگر می دانستی مرگت چه زمانی است سعی کن خدا را گرسنه ملاقات کنی. ما که مثل آقای بهجت نمی شویم، اما حالا که می خواهیم برویم جلسه قرآن، هیئت، مجلس معنوی و ... رعایت کنیم.

-- اگر رعایت کنیم، وقتی به دهه اخر می رسیم می شود دهه اعتکاف که پیامبر در این شب ها حتی به خانه هم نمی رفتند! باید بیست شب تلاش کنیم تا دهه آخر به اوج برسیم. متأسفانه دهه آخر جمعیت جلسات کم می شود. معلوم می شود سیم وصل نشده است. اگر سیم وصل شده بود بعد از شب قدر را رها نمی کردیم. کاش جلساتی بود که 20 شب اول تا سحر طول نمی کشید اما دهه آخر تا سحر ادامه پیدا می کرد. می شود با تغییر برنامه زندگی مثلاً با خوابیدن بعدازظهر و ... در این جلسات هم شرکت کرد.

-- ائمه هدی (علیهم السلام) همگی از امیر مؤمنان علی (ع) نقل کردند که قبل از ماه رمضان بود که پیامبر برای ما خطبه خواند که "ای مردم، همانا ماه خدا به سوی شما آمده است و شما را در برگرفته است، با برکت و رحمت و مغفرت."

-- در مناجات شعبانیه که از خدا می خواستیم به ما نگاه کند، حالا با روی آوردن ماه رمضان این اتفاق افتاده. هرکدام از موضوعات برکت و رحمت و مغفرت یک دهه به خود اختصاص می دهند. برای چه در ماه رمضان برکت می آید؟ باز خود حضرت توضیح می دهند که "یک لحظه اش را از دست ندهید، کارهای مهمی که می خواهید برکت کند را جمع کنید در ماه رمضان. کار بی خود در ماه رمضان انجام ندهید و یک لحظه اش را از دست ندهید." یکی از کارهای مهم در ماه رمضان اغتنام فرصت است. هرکاری بکنید اثرش چند برابر می شود.

-- ماه رمضان ماه رحمت است. در این ماه خداوند خیلی با رأفت و رحمت با بندگان خود رفتار می کند، از آن بهره برداری کن. رحمت پروردگار خیلی به درد مناجات می خورد.

-- و ماه مغفرت است. واقعاً خدا می بخشد. این مغفرت کم نیست، خیلی می تواند پاک کند، آن را نباید دست کم گرفت. پیغمبر اکرم با اصحابش که گفتگو می کرد، 25 مرتبه استغفار می کرد. در جلسه مناجات نشستید استغفار کنید، 24 ساعت استغفار کنیم کم می آوریم.

-- "این ماه بهترین ماه ها نزد خداست و روزهای او برترین روزها و شب هایش بهترین شب هاست و لحظه هایش بهترین لحظه هاست." اینکه پیامبر روز و شب و لحظه های این ماه را جدا جدا هم ذکر می کنند نشان از بزرگی بسیار این ماه دارد.

-- "این شهری است که در آن به مهمانی خدا دعوت می شوید" پیامبر تا حالا می فرمودند که این ماه به شما روی آورده، حالا شما ره دعوت کرده، دعوت به ضیافت الهی، معلوم می شود که رحمت و برکت و غفرت برای همه است، بعد از آن یک دعوت هم دارد، در ضیافت چه چیزی غیر از رحمت و برکت و مغفرت می دهند؟ نمی دانم!

-- "در این ماه از اهل کرامت الهی قرار داده شدید" خدا احترام ویژه ای به بندگان خدا می گذارد. خدا شاهد است اگر ما شعور ویژه ای نسبت به این پیدا کنیم که خدا در این ماه احترام ما را حفظ می کند، ما عوض می شویم.

-- یک نفر می گفت که من یک بار رفتم خدمت مقام معظم رهبری، ایشان دو بار به احترام من بلند شد، می گفت من نمی دانم چرا آقا آنقدر احترام به من گذاشت، می گفت از آن به بعد خودم را آدم حساب کردم و سعی کردم آدم باشم! حالا امام زمان جلوی تو بلند شود و احترام بگذارد... مشکل ما این است که باور نمی کنیم... پیامبر اکرم دارد با باور این حرف ها را به ما می زند...

-- "نفس های شما در این ماه تسبیح است و خواب شما در این ماه عبادت است" چه کسی وقتی از خواب بیدار می شود، غرق محبت خدا می شود و سجده شکر به خاطر این عبادت به جا می آورد؟ "و اعمالتان در این ماه مقبول است" روضه این عبارت چیست؟ کنار گودی قتلگاه زینب(س) امد و صدا زد "خدا این قربانی را از ما قبول کن"، قبولی عمل خیلی مسأله مهمی است.

-- "دعایتان در این ماه مستجاب است" مراقب باشیم چه دعایی می کنیم؟ "از خدا بخواهید با نیت های صادق و دل های صاف که موفق بدارد شما را به روزه آن و تلاوت کتابش که شقی و بدبخت کسی است که محروم بشوداز غفران خدا در چنین ماه با عظمتی" شقی کسی است که علی بن ابیطالب(ع) را شهید کرد، جنس آدم های شقی این است.

-- "با تشنگی و گرسنگی خود در ماه رمضان از تشنگی و گرسنگی قیامت یاد کنید" خدا نکند این شاخص باشد، خدا کند توصیه باشد. اگر شاخص باشد که فاجعه است! شاخص یعنی چه؟ اگر توصیه است که انشاءالله سعی خودمان را می کنیم، اما ما تا به حال به یاد گرسنگی و تشنگی روز قیامت نیفتاده ایم که بدن مان بلرزد! گرسنگی قیامت خودش یک عذاب است که آدم باید برایش گریه کند!

-- "صدقه بدهید به فقرا و مساکین خودتان و بزرگانتان را بزگ بدارید و به کوچک ترهای خود رحم کنیم و صله رحم به جا بیاورید" سبک زندگی در ماه رمضان تغییر می کند، این ها توصیه های رسول خداست که عالم برای وجود مقدس او آفریده شده است. "زبان خود را حفظ کنید" حتما در ماه رمضان جور دیگر حرف بزنید تا همه این تفاوت را بفهمند. "چشم هایتان را از چیزهایی که حرام است به آن نگاه کنید ببندید و گوشتان را از چیزهایی که حرام است ببندید و به یتیمان مردم ترحم کنید تا به یتمانتان رحم کنند و از گناهانتان توبه کنید و دستانتان را به هنگام نماز به دعا بلند کنید" در بعضی مسجدها می بینیم که دعا می خوانند ولی دستشان را بالا نمی برند، پیغمبر این موضوع را فرمودند؛ این حداقل به صورت خاص از آداب ماه مبارک رمضان است.

-- "پس این ساعات بهترین لحظات است که خدا با رحمت به بندگانش نگاه می کند که خدا جواب آنکه با او مناجات می کند را می دهد و پاسخ می دهد به کسی که او را می خواند" در مناجات شعبانیه داشتیم که خدایا وقتی با تو مناجات می کنم جواب مرا بده، حالا این عبارات جواب مناجات شعبانیه است. خوش به حال آن هایی که یک ماه در خانه خدا را می زنند که خدایا جواب ما را بده و بعد ماه رمضان جوابشان را می گیرند! برای بعضی ماه رمضان تازه آغاز کار است. آن کسی که ماه رمضان اجر وی است در اوج رحمت خداست اما ما تازه در آغاز آشنایی با خداییم، چقدر فرق می کند؟

-- "در این ماه به بندگان داده می شود آنگاه که بخواهند و اجابت می شوند آنگاه که دعا کنند... با استغفار بار خود را کم کنید و با طول سجده پشت خودتان را حالی کنید و بدانید که خدا قسم خورده که نمازخوان ها و سجده کنندگان را عذاب نمی کند..."

-- "در این ماه اگر یک نفر را افطار دهید مثل این است که برده ای را آزاد کرده اید" فردی گفت من نمی توانم افطاری بدهم، پامبر فرمود از عذاب خود را نجات بده ولو به ظرفی آب. این ها همه جدی است!

-- "ای مردم! کسی که اخلاقش را در این ماه بهتر کند جواز عبور از صراط به او داده می شود" طوری بشود که بی دین ها هم از ماه رمضان به علت خوب شدن اخلاق روزه داران خوششان بیاید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: